مبرذن

لغت نامه دهخدا

مبرذن. [ م ُ ب َ ذِ ] ( ع ص ) خداوند برذون. ( منتهی الارب ). خداوند اسب تاتاری و گویند راکب آن. ( از ذیل اقرب الموارد ). صاحب برذون و یابو. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به برذون شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس