مبخوس

لغت نامه دهخدا

مبخوس. [ م َ ] ( ع ص ) کور و برکنده چشم. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). رجوع به «بخس » و مبخوص شود. || بدبخت. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).

فرهنگ فارسی

کور و برکنده چشم

پیشنهاد کاربران

بپرس