مبثور

لغت نامه دهخدا

مبثور. [ م َ ] ( ع ص ) محسود. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). || بسیارمال. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). غنی و بسیار مالدار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

محسود

پیشنهاد کاربران

بپرس