( مبتجة ) مبتجة. [م ُ ت َج ْ ج َ ] ( ع ص ) ستور فربه گشته فراخ تهیگاه از خوردن گیاه. یقال ماشیة مبتجة. ( ناظم الاطباء ). تأنیث مبتج ماشیة مبتجة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
