مباکره

لغت نامه دهخدا

( مباکرة ) مباکرة. [ م ُ ک َ رَ ] ( ع مص ) آمدن بامداد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). با کسی بامداد به جایی یا به شغلی شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).

پیشنهاد کاربران