مبالده

لغت نامه دهخدا

( مبالدة ) مبالدة. [ م ُ ل َ دَ ] ( ع مص ) به شمشیر و چوب دستی زدن یکدیگر را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یکدیگر را به عصا و شمشیر زدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

به شمشیر و چوب دستی زدن یکدیگر را

پیشنهاد کاربران

با سلاح سرد به جان هم افتادن. مرافعه دو نفر با هم بوسیله عصا ، چوب دستی یا شمشیر

بپرس