مباغضت
لغت نامه دهخدا
مباغضة. [ م ُ غ َ ض َ ] ( ع مص ) دشمنی کردن با یکدیگر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).تباغض. دشمنانگی. دشمنی یا یکدیگر. تعاطی بغضاء. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مباغضت شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید