( مباغاة ) مباغاة. [ م ُ ] ( ع مص ) ( از «ب غ ی » ) زنا کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). با کسی زنا کردن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی )
