مبارکا

لغت نامه دهخدا

مبارک ا. [ م ُ رَ کُل ْ لاه ] ( اِخ ) مؤلف مرآت خیال وی را سخت ستوده و از او است :
این رفیقان به رنج شادی من
همدم عیش و نامرادی من
ساقی و ساغرو شراب منند
در شب تار ماهتاب منند
تحفه بلبلان این باغ است
لاله ایم و ز ما همین داغ است.
( مرآت الخیال ص 307 و 308 ).

گویش مازنی

/mobaarakaa/ مبارکی - فرخندگی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُّبَارَکاً: دارای خیر بسیار شده - صاحب برکت شده(کلمه مبارک از مصدر مبارکه باب مفاعله از ثلاثی مجرد برکت است و برکت به معنای خیر بسیار ، و مبارک به معنای محلی است که خیر کثیر به آنجا افاضه میشود . و این کلمه در مورد هم برکات دنیوی استفاده می شود و هم اخروی )
معنی مُنزَلاًَ: فرو فرستاده شده - منزل داده شده ("رَّبِّ أَنزِلْنِی مُنزَلاًَ مُّبَارَکاً " یعنی :پروردگارا مرا به منزل مبارکی فرود آر )
معنی مَعْمُورِ: آباد - آباد شده (بعضی گفتهاند : مراد از بیت معمور کعبه مشرفه است ، چون کعبه اولین خانهای بود که برای عبادت مردم بنا شد ، و همواره از اولین روز بنایش (چهار هزار سال پیش ) تاکنون آباد و معمور بوده است ، همچنان که قرآن کریم در بارهاش میفرماید : ان اول ب...
معنی عَتِیقِ: قدیمی (منظور از بیت عتیق کعبه است که به خاطر قدیمی بودنش به این نام نامیده شده ، چون اولین خانهای که برای عبادت خدا در زمین ساخته شد ، همین کعبه بوده همچنانکه قرآن کریم هم فرموده : ان اول بیت وضع للناس للذی ببکة مبارکا و هدی للعالمین و امروز قریب چها...
ریشه کلمه:
برک (۳۲ بار)

«مبارک» به معنای پر برکت و پر فایده است، و کعبه از این جهت مبارک است که هم از نظر معنوی و هم از نظر مادی در یکی از پربرکت ترین سرزمین های جهان قرا گرفته. «مبارک» از مادّه «برکت» به معنای سودمند و جاویدان و پردوام است.

پیشنهاد کاربران

بپرس