مبارک شهر، سابق مبارک آباد ( تا سال ۱۳۹۲ ) یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش مرکزی شهرستان ملکان واقع شده است.
مبارک شهر در سه کیلومتری شمال غربی شهرستان ملکان و دو کیلومتری شرق، اتوبان مراغه به میاندوآب واقع شده است. فاصله این شهر از تبریز ( مرکز استان و بزرگ ترین شهر شمال غرب کشور ) ۱۵۰ کیلومتر، از تهران ( پایتخت کشور ) ۶۵۶ کیلومتر و نیز از شهرستان بناب ۲۲ کیلومتر است.
مبارک شهر با قدمتی طولانی، آبادی بزرگ و پررونقی در اطراف بخش ملک کندی ( درحال حاضر شهرستان ملکان ) و به نام داغ دیبی یولقونلو معروف بوده است. وجه تسمیه نام تاریخی آن به علت رویش انبوه درختچه یولقون در منطقه بوده که نام سه روستای منطقه از آن گرفته شده است. پیشینه تاریخی بخشی از ساکنان این آبادی به ایل اوتوزایکی ( عدد ۳۲ ) بر می گردد که از قره باغ به ناحیه مهاجرت کرده اند که موسیقی و ادبیات آذربایجان مدیون این ایل است خورشید بانو ( ناتوان ) از شاعره های شهیر آذربایجان فرزند یکی از بزرگان این ایل است و این منطقه ( که شامل مبارک شهر فعلی، و روستاهای یولقونلوی جدید و قدیم، احمدآباد، مجیدآباد، چپقلو وچند روستای شهرستان های همسایه و غیره ) را برای سکونت برمی گزینند، چون این منطقه از طرفی به تپه های بلند و از طرفی به دریاچه اورمو وصل می شده و از نظر جغرافیایی و امنیتی و دفاعی سرزمینی مناسب به شمار می رفته است.
از آثار تاریخی این شهر می توان، تخت سلمان، مسجد سوخته ( زمین فعلی احداث دارالقرآن ) ، اوچ قارداشلار ( از بناهای به ثبت رسیده میراث فرهنگی ) اشاره کرد.
زبان مردم این شهر ترکی آذربایجانی است.
با توجه به وسعت تقریباً بزرگ این دیار و رسم و سنتی که از قدیم الایام بوده است و از آبا و اجداد مردمان این شهر برجای مانده است، این شهر شامل پنج محله بزرگ به نام های؛ خردابا، حاج ایمان، ورسللی، موسالی و کلانتری، است. البته با توجه به توسعه و پیشرفت شهر و انتخاب اسامی جدید، اثری از این نام ها بر روی تابلوهای شهر دیده نمی شود و شهرداری از اسامی جدید برای نامگذاری خیابان ها و معابر و… استفاده می کند.
شغل اکثر مردم در مبارک شهر کشاورزی و دامداری است. از محصولات مهم کشاورزی این شهر به انگور، میوه و غلات می توان اشاره کرد. اراضی کشاورزی و باغات که پیرامون شهر را فراگرفته اند شهر را چون نگینی در خود جای داده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمبارک شهر در سه کیلومتری شمال غربی شهرستان ملکان و دو کیلومتری شرق، اتوبان مراغه به میاندوآب واقع شده است. فاصله این شهر از تبریز ( مرکز استان و بزرگ ترین شهر شمال غرب کشور ) ۱۵۰ کیلومتر، از تهران ( پایتخت کشور ) ۶۵۶ کیلومتر و نیز از شهرستان بناب ۲۲ کیلومتر است.
مبارک شهر با قدمتی طولانی، آبادی بزرگ و پررونقی در اطراف بخش ملک کندی ( درحال حاضر شهرستان ملکان ) و به نام داغ دیبی یولقونلو معروف بوده است. وجه تسمیه نام تاریخی آن به علت رویش انبوه درختچه یولقون در منطقه بوده که نام سه روستای منطقه از آن گرفته شده است. پیشینه تاریخی بخشی از ساکنان این آبادی به ایل اوتوزایکی ( عدد ۳۲ ) بر می گردد که از قره باغ به ناحیه مهاجرت کرده اند که موسیقی و ادبیات آذربایجان مدیون این ایل است خورشید بانو ( ناتوان ) از شاعره های شهیر آذربایجان فرزند یکی از بزرگان این ایل است و این منطقه ( که شامل مبارک شهر فعلی، و روستاهای یولقونلوی جدید و قدیم، احمدآباد، مجیدآباد، چپقلو وچند روستای شهرستان های همسایه و غیره ) را برای سکونت برمی گزینند، چون این منطقه از طرفی به تپه های بلند و از طرفی به دریاچه اورمو وصل می شده و از نظر جغرافیایی و امنیتی و دفاعی سرزمینی مناسب به شمار می رفته است.
از آثار تاریخی این شهر می توان، تخت سلمان، مسجد سوخته ( زمین فعلی احداث دارالقرآن ) ، اوچ قارداشلار ( از بناهای به ثبت رسیده میراث فرهنگی ) اشاره کرد.
زبان مردم این شهر ترکی آذربایجانی است.
با توجه به وسعت تقریباً بزرگ این دیار و رسم و سنتی که از قدیم الایام بوده است و از آبا و اجداد مردمان این شهر برجای مانده است، این شهر شامل پنج محله بزرگ به نام های؛ خردابا، حاج ایمان، ورسللی، موسالی و کلانتری، است. البته با توجه به توسعه و پیشرفت شهر و انتخاب اسامی جدید، اثری از این نام ها بر روی تابلوهای شهر دیده نمی شود و شهرداری از اسامی جدید برای نامگذاری خیابان ها و معابر و… استفاده می کند.
شغل اکثر مردم در مبارک شهر کشاورزی و دامداری است. از محصولات مهم کشاورزی این شهر به انگور، میوه و غلات می توان اشاره کرد. اراضی کشاورزی و باغات که پیرامون شهر را فراگرفته اند شهر را چون نگینی در خود جای داده اند.
wiki: مبارک شهر