مباردی. [ م َ رِ ] ( اِخ ) محمدبن خداداد، مکنی به ابوبکر. وی فقیه حنبلی بود و از ابی الخطاب محفوظبن احمدالکلوذانی فقه آموخت و از ابی الخطاب نصربن احمدالبطر و ابی عبداﷲ النعالی و جز آنان حدیث شنید و ابوسعد سمعانی از وی حدیث شنیده است. ( از لباب الانساب ج 2 ص 93 ).
