مبارا

لغت نامه دهخدا

مبارا. [ م ُ ] ( از ع ، اِمص ) در اصل مبارات بود،به معنی بیزاری زوجین از یکدیگر. ( غیاث ) ( آنندراج ).مخفف مباراة عربی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
گر دم خلع و مبارا میرود
بد مبین ذکر بخارا میرود.
مولوی.
و رجوع به مبارات و مباراة شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) مبارات : گر دم خلع و مبارا میرود بد مبین ذکر بخارا میرود . ( مثنوی قزوینی )

فرهنگ عمید

= مبارات: گر دَمِ خُلع و مبارا می رود / بد مبین ذکر بخارا می رود (مولوی: ۴۸۵ )

پیشنهاد کاربران

بپرس