مبادات
لغت نامه دهخدا
مباداة. [ م ُ ] ( ع مص ) ( از «ب دو» ) آشکار کردن دشمنی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). الحدیث : انه امر ان یبادی الناس بامره ؛ ای یظهره لهم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید