( مباثة ) مباثة. [ م ُ باث ْ ث َ ] ( ع مص ) با کسی راز خویش بگفتن. ( المصادر زوزنی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). با کسی راز خویش آشکار کردن. ( تاج المصادر بیهقی ).
