مباءه

لغت نامه دهخدا

( مباءة ) مباءة. [ م َ ءَ ] ( ع اِ ) ( از «ب وء» ) جای باش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). منزل. ( مهذب الاسماء ) ( اقرب الموارد ). آرامش جا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). خانه و منزل باش . ( ناظم الاطباء ). || خانه زنبور عسل در کوه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). خانه زنبور عسل. ( از اقرب الموارد ). || جای بچه در رحم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || جای باش گاو و شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنجا که اشتر شب گذارد. ( مهذب الاسماء ). شترخان. گاودانی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). جای باش گاو. ( ناظم الاطباء ). || خوابگاه شتران. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خوابجای گاو وحشی. ( از اقرب الموارد ). || جای آمد و شد گاوان وحشی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران