مایکل آرتور لدین ( انگلیسی: Michael Arthur Ledeen; متولد ۴ مرداد ۱۳۲۰ در لوس آنجلس، آمریکا ) ، مورخ، فیلسوف، خبرنگار، نویسنده و تحلیل گرسیاست خارجی نومحافظه کار آمریکایی است که در دوره های مختلف به عنوان مشاور در شورای امنیت ملی و وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا خدمت کرده است. او به مدت بیست سال کرسی محقق آزادی را در مؤسسه نومحافظه کار امریکن انترپرایز دراختیار خود داشت. لدین هم اکنون در جایگاهی مشابه، در بنیاد دفاع از دمکراسی ها مشغول به کار است. خصومت این تاریخ نگار با نفوذ آمریکایی با ایران به حدی است که روزنامه «نیویورک تایمز» سال ۲۰۰۷ نوشت از نظر او «مقصر هر چیزی نهایتاً ایران است. »
... [مشاهده متن کامل]
مایکل لدین دانش آموخته در مقطع دکترا رشته تاریخ و فلسفه، از دانشگاه ویسکانسین - مدیسن است. او موضوع رساله دکترا خود را فاشیسم جهانی انتخاب کرده و آن را زیر نظر مورخ مشهور چپ گرای آمریکایی آلمانیتبار، جُرج لاخمان موس ارائه داد. این رساله در سال ۱۹۷۲ در قالب کتابی با عنوان فاشیزم جهانی: فاشیزم بین الملل از تئوری تا عمل، ۱۹۲۸–۱۹۳۶ به چاپ رسید. این کتاب در نوع خود اولین تحقیق دربارهٔ عملکرد بنیتو موسولینی، رهبر ایتالیای فاشیست طی دوران جنگ جهانی دوم در خلال دهه بیست میلادی محسوب می شد. لدین پس از ترک دانشگاه ویسکانسین - مدیسن، در دانشگاه واشینگتن در سن لوئیس مشغول تدریس شد. اما مدتی بعد، هیئت علمی دانشگاه شبهاتی را در خصوص منابع تأمین کننده هزینه تحصیل مایکل لدین مطرح کرده و در مواردی هم او را به استفاده از محتوی علمی بدون ذکر منبع متهم کردند. هرچند برخی این شبهات ایجاد شده را ناشی از نوعی بی نظمی در شیوه کار لدین می دانستند، با این وجود ادامه کار او با رای منفی مواجه شده و لدین دانشگاه واشینگتن در سن لوئیس به مقصد ایتالیا و شهر رم ترک کرد. او در این شهر به عنوان خبرنگار و استاد مدعو در دانشگاه ساپینزا رم مشغول به کار شد. لدین در این دانشگاه، با همکاری مورخ ایتالیایی رنزو د فلیس، مطالعاتی را در خصوص تفاوت های یک نظام فاشیست با یک جنبش فاشیست صورت داد. مایکل لدین دیدگاه های سیاسی خود را تحت عنوان ضرورت مبارزه با قدرت دولت متمرکز و مرکزیت آزادی های بشری با مطالعه در خصوص فاشیسمایتالیا و مواردی همچون ماجرای تصرف بندر رییکا توسط نیروهای الحاق گرای ایتالیایی به رهبری گابریله دانونزیو، به عنوان نمونه ای ابتدایی از بنیتو موسولینی توسعه بخشید. لدین در دوره منتهی به انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۸۰، با همکاری آرنود د بورچگراو مجموعه مقاله ای را در هفته نامه نیو ریپابلیک به چاپ رساند. او درجایی دیگر دربارهٔ ارتباط بیلی کارتر، برادر جیمی کارتر رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا با معمر قذافی، رهبر انقلاب لیبی در کمیته فرعی مجلس سنای آمریکا شهادت داده و گفته بود که بیلی کارتر رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین، یاسر عرفات را ملاقات کرده و به وی پول پرداخت کرده است. حمایت از فعالان و مخالفان سیاسی، ازجمله ایرانیانِ مخالفِ جمهوری اسلامی و تلاش برای برپایی ائتلاف دموکراسی در ایران ازجمله فعالیت های مایکل لدین است.
... [مشاهده متن کامل]
مایکل لدین دانش آموخته در مقطع دکترا رشته تاریخ و فلسفه، از دانشگاه ویسکانسین - مدیسن است. او موضوع رساله دکترا خود را فاشیسم جهانی انتخاب کرده و آن را زیر نظر مورخ مشهور چپ گرای آمریکایی آلمانیتبار، جُرج لاخمان موس ارائه داد. این رساله در سال ۱۹۷۲ در قالب کتابی با عنوان فاشیزم جهانی: فاشیزم بین الملل از تئوری تا عمل، ۱۹۲۸–۱۹۳۶ به چاپ رسید. این کتاب در نوع خود اولین تحقیق دربارهٔ عملکرد بنیتو موسولینی، رهبر ایتالیای فاشیست طی دوران جنگ جهانی دوم در خلال دهه بیست میلادی محسوب می شد. لدین پس از ترک دانشگاه ویسکانسین - مدیسن، در دانشگاه واشینگتن در سن لوئیس مشغول تدریس شد. اما مدتی بعد، هیئت علمی دانشگاه شبهاتی را در خصوص منابع تأمین کننده هزینه تحصیل مایکل لدین مطرح کرده و در مواردی هم او را به استفاده از محتوی علمی بدون ذکر منبع متهم کردند. هرچند برخی این شبهات ایجاد شده را ناشی از نوعی بی نظمی در شیوه کار لدین می دانستند، با این وجود ادامه کار او با رای منفی مواجه شده و لدین دانشگاه واشینگتن در سن لوئیس به مقصد ایتالیا و شهر رم ترک کرد. او در این شهر به عنوان خبرنگار و استاد مدعو در دانشگاه ساپینزا رم مشغول به کار شد. لدین در این دانشگاه، با همکاری مورخ ایتالیایی رنزو د فلیس، مطالعاتی را در خصوص تفاوت های یک نظام فاشیست با یک جنبش فاشیست صورت داد. مایکل لدین دیدگاه های سیاسی خود را تحت عنوان ضرورت مبارزه با قدرت دولت متمرکز و مرکزیت آزادی های بشری با مطالعه در خصوص فاشیسمایتالیا و مواردی همچون ماجرای تصرف بندر رییکا توسط نیروهای الحاق گرای ایتالیایی به رهبری گابریله دانونزیو، به عنوان نمونه ای ابتدایی از بنیتو موسولینی توسعه بخشید. لدین در دوره منتهی به انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۸۰، با همکاری آرنود د بورچگراو مجموعه مقاله ای را در هفته نامه نیو ریپابلیک به چاپ رساند. او درجایی دیگر دربارهٔ ارتباط بیلی کارتر، برادر جیمی کارتر رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا با معمر قذافی، رهبر انقلاب لیبی در کمیته فرعی مجلس سنای آمریکا شهادت داده و گفته بود که بیلی کارتر رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین، یاسر عرفات را ملاقات کرده و به وی پول پرداخت کرده است. حمایت از فعالان و مخالفان سیاسی، ازجمله ایرانیانِ مخالفِ جمهوری اسلامی و تلاش برای برپایی ائتلاف دموکراسی در ایران ازجمله فعالیت های مایکل لدین است.
