مایکل فرد فلپس دوم[ ۶] ( به انگلیسی: Michael Fred Phelps II ) ( زادهٔ ۳۰ ژوئن ۱۹۸۵ ) [ ۷] شناگر رقابتی پیشین اهل آمریکا و موفق ترین و پر مدال ترین ورزشکار المپیکی در تمامی دوران ها[ ۸] با مجموع ۲۸ مدال است. [ ۹] فلپس همچنین دارای رکوردهای بیشترین نشان طلای المپیک ( ۲۳ ) ، [ ۱۰] مدال های طلای المپیک در مسابقات انفرادی ( ۱۳ ) و مدال های المپیک در مسابقات انفرادی ( ۱۶ ) می باشد. [ ۱۱] زمانی که در بازی های ۲۰۰۸ در پکن موفق به کسب هشت نشان طلا شد، فلپس رکورد شناگر آمریکایی مارک اسپیتز در سال ۱۹۷۲ با کسب هفت مقام قهرمانی را شکست. پیشتر در المپیک تابستانی ۲۰۰۴ در آتن، فلپس با کسب شش نشان طلا و دو برنز رکورد هشت مدال از رنگ های مختلف در یک دوره را به دست آورده بود. در المپیک ۲۰۱۲ در لندن، فلپس چهار مدال طلا و دو نقره کسب کرد و در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریودوژانیرو، توانست پنج نشان طلا و یک نقره به دست بیاورد. بدین ترتیب وی به موفق ترین ورزشکار بازی های المپیک در چهار دورهٔ پیاپی تبدیل شد. [ ۱۲] [ ۱۳]
فلپس رکورددار رقابت مسافت بلند در ۴۰۰ متر مختلط انفرادی مردان و همچنین دارندهٔ پیشین رکورد رقابت های مسافت بلند در ماده های ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ متر پروانه، ۲۰۰ متر پروانه، و ۲۰۰ متر مختلط انفرادی است. وی در مسابقات بزرگ بین المللی مسافت بلند ۸۲ مدال کسب کرده است، با ۶۵ نشان طلا، ۱۴ نقره و ۳ برنز که در رقابت های المپیک، قهرمانی جهان و قهرمانی پان پاسیفیک به دست آمده اند. عناوین بین المللی فلپس و رکوردشکنی هایش، وی را هشت بار برندهٔ جایزهٔ شناگر سال جهان و یازده بار برندهٔ جایزهٔ بهترین شناگر آمریکا و نیز صاحب جایزهٔ شناگر فینا در سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ کرده است. فلپس به سبب موفقیت بی نظیری که در بازی های المپیک سال ۲۰۰۸ داشت، جایزهٔ چهرهٔ ورزشی سال مجلهٔ اسپورتس ایلاستریتد را به دست آورد.
پس از بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۸، فلپس بنیاد مایکل فلپس را افتتاح کرد، که بر رشد و گسترش ورزش شنا و ترویج سبک های زندگی سالم تر تمرکز دارد. فلپس پس از بازی های المپیک ۲۰۱۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما وی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۴ به رقابت ها بازگشت. [ ۱۴] در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریو دوژانیرو، پنجمین المپیک اش، فلپس توسط تیمش به عنوان پرچمدار ایالات متحده در مراسم رژهٔ کشورها در افتتاحیهٔ المپیک ۲۰۱۶ انتخاب شد. وی برای دومین بار در ۱۲ اوت ۲۰۱۶، در حالی که تعداد مدال هایش از مجموع مدال های کسب شده توسط ۱۶۱ کشور جهان بیشتر بود، اعلام بازنشستگی کرد و از رقابت های ورزشی کناره گیری کرد. [ ۱۵] او اغلب به عنوان بزرگترین شناگر تمام دوران شناخته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففلپس رکورددار رقابت مسافت بلند در ۴۰۰ متر مختلط انفرادی مردان و همچنین دارندهٔ پیشین رکورد رقابت های مسافت بلند در ماده های ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ متر پروانه، ۲۰۰ متر پروانه، و ۲۰۰ متر مختلط انفرادی است. وی در مسابقات بزرگ بین المللی مسافت بلند ۸۲ مدال کسب کرده است، با ۶۵ نشان طلا، ۱۴ نقره و ۳ برنز که در رقابت های المپیک، قهرمانی جهان و قهرمانی پان پاسیفیک به دست آمده اند. عناوین بین المللی فلپس و رکوردشکنی هایش، وی را هشت بار برندهٔ جایزهٔ شناگر سال جهان و یازده بار برندهٔ جایزهٔ بهترین شناگر آمریکا و نیز صاحب جایزهٔ شناگر فینا در سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ کرده است. فلپس به سبب موفقیت بی نظیری که در بازی های المپیک سال ۲۰۰۸ داشت، جایزهٔ چهرهٔ ورزشی سال مجلهٔ اسپورتس ایلاستریتد را به دست آورد.
پس از بازی های المپیک تابستانی ۲۰۰۸، فلپس بنیاد مایکل فلپس را افتتاح کرد، که بر رشد و گسترش ورزش شنا و ترویج سبک های زندگی سالم تر تمرکز دارد. فلپس پس از بازی های المپیک ۲۰۱۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما وی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۴ به رقابت ها بازگشت. [ ۱۴] در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریو دوژانیرو، پنجمین المپیک اش، فلپس توسط تیمش به عنوان پرچمدار ایالات متحده در مراسم رژهٔ کشورها در افتتاحیهٔ المپیک ۲۰۱۶ انتخاب شد. وی برای دومین بار در ۱۲ اوت ۲۰۱۶، در حالی که تعداد مدال هایش از مجموع مدال های کسب شده توسط ۱۶۱ کشور جهان بیشتر بود، اعلام بازنشستگی کرد و از رقابت های ورزشی کناره گیری کرد. [ ۱۵] او اغلب به عنوان بزرگترین شناگر تمام دوران شناخته می شود.
wiki: مایکل فلپس