مایکاوا کونیو

مائِکاوا، کونیو (۱۹۰۵ـ۱۹۸۶)(Maekawa, Kunio)
ساختمان مرکزی بیمه آتش سوزی و دریایی توکیو، اثر کونیو مائکاوا
معمار ژاپنی. از پیش گامان معماری مدرن در ژاپن بود، و از سبک بین المللی۱ِ لوکوربوزیه۲، معمار فرانسوی، قویاً تأثیر گرفت، و بر استفاده از روکار بتونی۳ِ زبر تأکیدی بروتالیستی۴ داشت. میکاوا در نیگاتا۵، شمال غربی جزیرۀ هونشو۶، به دنیا آمد، و در دانشگاه توکیو۷ درس خواند. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ در دفتر لوکوربوزیه در پاریس کار کرد و از او بسیار تأثیر گرفت. دومین فردی که در او تأثیر گذاشت، آنتونین رِیموند۸ (۱۸۸۹ـ۱۹۷۶) بود که میکاوا از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۵ در دفتر او در توکیو۹ کار می کرد. میکاوا کار شخصی اش را در ۱۹۳۵ آغاز کرد، و نخست یک مدرنیست سازش ناپذیر بود. در اواخر دهۀ ۱۹۳۰ و اوایل دهۀ ۱۹۴۰، که دورۀ تسلط احساسات ملی گرایانۀ افراطی در ژاپن بود، کارهایش به منزلۀ نمونه هایی از «انحطاط غربی» تخطئه شدند؛ لیکن طرح هایش برای بازسازی پس از جنگ ژاپن کاملاً مناسب بودند. از دهۀ ۱۹۵۰ ساختمان های شهری مختلفی ساخت که استفادۀ جسورانه از بتون، و اقتباس هوشمندانه از عناصر معماری ژاپنی، ویژگی بسیاری از آن هاست. در میان مهم ترین و تأثیرگذارترین ساختمان هایش، مجتمع آپارتمانی هارومی۱۰، توکیو (۱۹۵۸)، نخستین مجتمع آپارتمانی بلند در ژاپن؛ تالار جشن۱۱، توکیو (۱۹۶۱)، از برجسته ترین بناهای مدرن ژاپن؛ و تالار شهر ایشیگاکی۱۲، جزیرۀ ایشیگاکی۱۳، در جنوب غربی اوکیناوا۱۴، (۱۹۸۶) درخور ذکرند. آثار میکاوا در نسلی از معماران جوان ژاپنی تأثیر گذاشت، که کنزو تانگه۱۵ مهم ترینِ آنان به شمار می رود.
international styleLe CorbusierconcreteBrutalistNiigataHonshu IslandTokyo UniversityAntonin RaymondTokyoHarumiFestival HallIshigaki Municipal AuditoriumIshigaki IslandOkinawaKenzo Tange