مایوییسم

دانشنامه آزاد فارسی

مائوئیسم (Maoism)
مائوئیسم
صورتی از کمونیسم، براساس اندیشه ها و آموزه های مائو تسه تونگ(۱۸۹۳ ـ ۱۹۷۶)، رهبر انقلاب کمونیستی چین. مائوئیسم متضمن سازگار کردن مارکسیسمبا شرایط حاکم در چین و قائل شدن نقشی به مراتب بیشتر برای کشاورزان و دهقانان نسبت به کارگران شهری، و انتقال کانون مبارزه از شهرها به روستاها در برقراری سوسیالیسم است و بدین ترتیب عملاً مرحلۀ سرمایه داری (صنعتی) را، که مارکس از آن سخن می گوید، کنار می گذارد. از این گذشته، مائوئیسم در کنار دگرگونی اقتصادی بر دگرگونی ایدئولوژیک نیز، بر پایۀ تماس منظم اعضای حزب با مردم معمولی، تأکید دارد. مائوئیسم خود را الگویی مناسب تر از الگوی انقلاب روسیه برای جهان سوم می دانست و در تقسیم بندی جهان به سه اردوگاه امپریالیسم، سوسیال امپریالیسم، و جهان سوم، خود را سلاح انقلابی توده های استعمارزده در برابر دو ابرقدرت می شناخت. اما برقراری روابط نزدیک با امریکا و غرب و اجرای سیاست درهای باز، از جاذبۀ انقلابی چین در مقام کعبۀ انقلاب، کاست. سفر نیکسون، رئیس جمهور امریکا، به چین و دیدار او با مائو، تکانی همانند اثرِ پیمانِ نازی ـ شوروی در ۱۹۳۹ در میان کمونیست های استالینیست پدید آورد و به این ترتیب مائوئیسم عملاً وجهۀ انقلابی خود را به کلی از دست داد و به مانند همتای روسی خود، به تاریخ پیوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس