مائِده، سوره
(مائده در لغت یعنی سفرۀ آراسته) سورۀ شمارۀ ۵ به ترتیب مصحف و ۱۱۲ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۱۲۰ آیه و ۲۸۴۲ کلمه. وجه تسمیۀ آن سخن گفتن از مائدۀ آسمانی و نزولِ آن به ارادۀ الهی، پس از درخواست حواریون و یاران حضرت عیسی (ع) است (آیات ۱۱۲ و ۱۱۴). برخی این جریان را با داستان شام آخر در سنت مسیحی یکی دانسته اند. کلمۀ «مائده» دوبار در این سوره آمده است. چهارمین سوره از سوره های طِوال و دومین سوره از سوره های یازده گانۀ «مخاطبات» است که با خطاب «یا ایّها الذَّینَ آمنوا» آغاز می شود. احکام فقهی بسیاری در این سوره آورده شده است؛ مانند حرمت قتل، احکام غسل، وضو، تیمم و کیفر دزدی. مضامین اصلی این سوره عبارت اند از مسئلۀ امامت و رهبری بعد از پیامبر (ص)، داستان فرزندان آدم (ع) و مطالبی دربارۀ معاد.
(مائده در لغت یعنی سفرۀ آراسته) سورۀ شمارۀ ۵ به ترتیب مصحف و ۱۱۲ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۱۲۰ آیه و ۲۸۴۲ کلمه. وجه تسمیۀ آن سخن گفتن از مائدۀ آسمانی و نزولِ آن به ارادۀ الهی، پس از درخواست حواریون و یاران حضرت عیسی (ع) است (آیات ۱۱۲ و ۱۱۴). برخی این جریان را با داستان شام آخر در سنت مسیحی یکی دانسته اند. کلمۀ «مائده» دوبار در این سوره آمده است. چهارمین سوره از سوره های طِوال و دومین سوره از سوره های یازده گانۀ «مخاطبات» است که با خطاب «یا ایّها الذَّینَ آمنوا» آغاز می شود. احکام فقهی بسیاری در این سوره آورده شده است؛ مانند حرمت قتل، احکام غسل، وضو، تیمم و کیفر دزدی. مضامین اصلی این سوره عبارت اند از مسئلۀ امامت و رهبری بعد از پیامبر (ص)، داستان فرزندان آدم (ع) و مطالبی دربارۀ معاد.
wikijoo: مایده،_سوره