مایان علیا

مایان علیا (تبریز). مایان علیا یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی ایران است که در دهستان آجی چای بخش مرکزی شهرستان تبریز واقع شده است.
بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ منتشر شده در سایت مرکز آمار ایران جمعیت مایان علیا ۲۸۷۱ نفر بوده که از آن تعداد ۱۴۸۹ نفر مرد و ۱۳۸۲ نفر زن می باشد و تعداد ۸۴۲ خانوار در روستای مایان علیا زندگی می کنند. [ ۱]
این آمار طبق نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰ شامل ۲۵۷۹ نفر جمعیت و تعداد ۶۷۶ خانوار بود. [ ۲]
این روستا طبق نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵ دارای ۲۲۴۴ نفر جمعیت بود. [ ۳]
روستای مایان علیا در ۳۸ درجه و ۶ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۶ دقیقه طول شرقی و در ارتفاع ۱۳۲۳ متری از سطح دریا واقع شده است. این روستا در سمت غرب تبریز و وابسته به بخش مرکزی شهرستان تبریز بوده و از طریق جاده مایان حدوداً ۲۱ کیلومتر با شهر تبریز فاصله دارد. شهرک صنعتی چرمشهر تبریز در جوار شمال شرقی و روستای مایان سفلی در جوار جنوبی مایان علیا قرار دارند.

مایان علیا (طرقبه شاندیز). مایان علیا، روستایی در دهستان طرقبه بخش طرقبه شهرستان طرقبه و شاندیز استان خراسان رضوی ایران است. مایان علیا در دامنه های شمالی رشته کوه بینالود قرار دارد و رودخانه مایان در آن جاریست برای رسیدن به روستا باید از جاده پر پیچ و خم ازغد گذر کرد.
روستای مایان علیا تاریخ کهنی را داراست این روستا به واسطه قرار گیری در نزدیکی یکی از شاخه های راه ابریشم در درون قدیم محل زندگی تجار خراسانی بوده است در نزدیکی روستا درخت ارس تنومندی قرار دارد که گویا ۱۳۰۰ سال قدمت دارد در زمان های دور در این مناطق کوزه های پر از سکه های طلا یافت شده است که گویا به گبر ها نسبت داده شده بوده ولی هرچه که هست از زمان های دور این منطقه بسیار ویژه تر از روستا های اطراف بوده گواه ان ارامگاه عارف ملا علی مایانی و مزار امامزاده میرزا عرب در این منطقه است
در این منطقه در دوران گذشته به واسطه آب و هوای خوبی که داشته است مار های زیادی از خانواده افعی نظیر مار زنگی و افعی البرزی و جعفری اشاره کرد و مار کبرا در این منطقه وجود داشته است که از قدیم به آن ماریان گفته شده است و بعد ها با گذشت زمان به مایان تبدیل شده است
کوه های این منطقه جزء استپ های و مراتع حفاظت شده ایران محسوب می شود که در این منطقه گیاهانی همچون کنگر، تره باغی، ترشک، بابونه، تمشک، پونه کوهی و از درختان این مناطق می توان به گردو، چنار، اشن، سپیدار، سماق، ارس، زرشک وحشی اشاره کرد
رودخانه مایان یک رودخانه نسبتا دائمی و کم عرض محسوب می شود و شیب ۴. ۸٪ را داراست رودخانه مایان حدود ۳۰ کیلومتر طول دارد و بعد از عبور از روستای ازغد، مایان علیا، مایان وسطی، مایان سفلی و حصار به رودخانه های دهبار و جاغرق پیوسته و به عنوان رودخانه گلستان به بند گلستان می ریزد بند گلستان حدود ۱۱۰۰متر از سطح دریاهای آزاد ارتفاع دارد حوضه آبریز رودخانه مایان بسیار وسیع است اما از جمله قله های مهم این حوضه می توان به قله ازغد ( ۲۷۵۰متر ) و قله قوچگر ( ۲۸۹۰متر ) و قله زنبورگاه ( ۳۰۲۸متر ) اشاره کرد رودخانه مایان در تابستان به خاطر آبیاری باغات بالا دست در محدوده مایان سفلی تا حصار خشک شده و دیگر جاری نیست
قله خالو به ارتفاع ۱۸۴۵ متر در دره هیون بلند ترین کوه این روستاست این کوه در پشت ازغد قرار دارد و سال هاست که برای مالکیت آن دعوی وجود دارد ولی مطابق رای دادگاه طرقبه شاندیز تمامی مالکیت از قبیل حق آب و خاک به روستای مایان تعلق دارد بررسی عدله دادگاه به این علت بوده که چون حوضه آبریز این منطقه به سمت مایان علیاست این کوه متعلق به روستای مایان علیا است