ماگونیسم

دولت مکزیک و مطبوعات از اوایل قرن بیستم برای نامیدن مردم و گروه هایی که ایده های برادران فلرس ماگون برای سرنگونی دیکتاتوری پورفیریو دیاس را پیگیری می کردند و به دنبال یک انقلاب اقتصادی و سیاسی بودند، به نام ماگونیست ها اشاره کرده اند. مبارزه با استبداد که توسط فلورس ماگون تشویق شده بود، گفتمان رسمی صلح پورفیریان که خواهان توسل به زور برای جدایی طبقات اجتماعی در راستای پیشرفت و صلح بود، را نقض می کرد.
تفکر ماگونیست ها تحت تأثیر فیلسوفان آنارشیست مانند میخائیل باکونین و پیر ژوزف پرودون و دیگران مانند الیزه رکلو، چارلز مالاتو، اریکو مالاتستا، آنسلمو لورنزو، اما گلدمن، فرناندو تاریدا دل مارمول و ماکس اشتیرنر بود. آن ها همچنین تحت تأثیر آثار مارکس، گورکی و ایبسن قرار گرفته بودند. با این حال، تأثیرگذارترین آثار برای این جمع کتاب های پیتر کروپوتکین بود تسخیر نان و کمک متقابل: عاملی برای تکامل، در عین حال تحت تأثیر سنت لیبرال مکزیک در قرن نوزدهم و سیستم خودگردانی بومیان سرخ پوست هم بودند.
مردم بومی قاره آمریکا، از زمان تسخیر مکزیک توسط اسپانیا، برای حفظ روش دموکراسی مستقیم، تصمیم گیری در مجلس، چرخش مدیریت، دفاع از مالکیت مشاع، کمک متقابل در بهره برداری از جامعه و استفاده منطقی از منابع طبیعی، اصول آنارشیست مطرح شده توسط ماگونیسم را رعایت کرده اند.