ماگدا سابو ( انگلیسی: Magda Szabó؛ زاده ۵ اکتبر ۱۹۱۷ - درگذشته ۱۹ نوامبر ۲۰۰۷ ) رمان نویس مجاری بود. او دکترای واژه شناسی داشت و همچنین در زمینه های درام، جستار، مطالعات، شرح حال، شعر و ادبیات کودکان آثار از او به جا مانده است. او در میان مؤلفان مجار با انتشار آثارش در ۴۲ کشور و بیش از ۳۰ زبان رکورددار است. [ ۱]
ماگدا سابو در سال ۱۹۱۷ در خانواده ای پروتستان، در شهر دبرتسن متولد شد. پدرش از کودکی با او به زبان های لاتین، آلمانی، انگلیسی و فرانسوی حرف می زد و این زمینهٔ تحصیل او در دانشگاه دبرتسن در رشتهٔ زبان و ادبیات لاتین و مجاری نیز شد. در ۱۹۴۴ و ۱۹۴۵ در مناطق تحت اشغال آلمان و شوروی به کار معلمی پرداخت. [ ۲] در سال ۱۹۴۷ نخستین آثار خود را در قالب شعر منتشر ساخت. دو دفتر شعرش با عنوان های بره و بازگشت به انسان در ۱۹۴۹ برندهٔ جایزهٔ باومگارتن شد ولی همان روز ملغی شد و سابو توسط حزب تازه تأسیس کمونیست به عنوان «دشمن مردم» معرفی شد. [ ۳] سابو اولین رمان خود را با نام فرسکو در ۱۹۵۸ و یکسال پس از آن رمان دیگری به نام آهوبره منتشر کرد. در ۱۹۵۹ جایزهٔ یوژف آتیلا به او رسید. پس از این بود که بیش از پیش به نوشتن رمان پرداخت؛ از جمله خیابان کاتالین ( ۱۹۶۹ ) ، داستانی قدیمی ( ۱۹۷۱ ) و در ( ۱۹۸۷ ) . سابو درعین حال در زمینه های دیگری مثل ادبیات کودکان، نمایشنامه، داستان کوتاه و متون غیرداستانی فعالیت داشته است. یکی از همین متون غیرداستانی نوشته ای است در رثای همسرش تیبور سوبوتکا که نویسنده و مترجم بود و در سال ۱۹۸۲ درگذشت. سابو یکی از اعضای آکادمی علوم اروپا و همچنین سرپرست سمینار الهیات کالوینیستی بود. [ ۲]
• به سالی بگو … ( ۱۹۵۸ )
• آهوبره ( ۱۹۵۹ )
• شب خوک کشی ( ۱۹۶۰ )
• ترانهٔ ایزا ( ۱۹۶۳ ) ، ترجمهٔ نگار شاطریان، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۹
• خیابان کاتالین ( ۱۹۶۹ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۹
• ابیگیل ( ۱۹۷۰ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی - نشر بیدگل، سال ۱۴۰۰
• در ( ۱۹۸۷ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۷
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفماگدا سابو در سال ۱۹۱۷ در خانواده ای پروتستان، در شهر دبرتسن متولد شد. پدرش از کودکی با او به زبان های لاتین، آلمانی، انگلیسی و فرانسوی حرف می زد و این زمینهٔ تحصیل او در دانشگاه دبرتسن در رشتهٔ زبان و ادبیات لاتین و مجاری نیز شد. در ۱۹۴۴ و ۱۹۴۵ در مناطق تحت اشغال آلمان و شوروی به کار معلمی پرداخت. [ ۲] در سال ۱۹۴۷ نخستین آثار خود را در قالب شعر منتشر ساخت. دو دفتر شعرش با عنوان های بره و بازگشت به انسان در ۱۹۴۹ برندهٔ جایزهٔ باومگارتن شد ولی همان روز ملغی شد و سابو توسط حزب تازه تأسیس کمونیست به عنوان «دشمن مردم» معرفی شد. [ ۳] سابو اولین رمان خود را با نام فرسکو در ۱۹۵۸ و یکسال پس از آن رمان دیگری به نام آهوبره منتشر کرد. در ۱۹۵۹ جایزهٔ یوژف آتیلا به او رسید. پس از این بود که بیش از پیش به نوشتن رمان پرداخت؛ از جمله خیابان کاتالین ( ۱۹۶۹ ) ، داستانی قدیمی ( ۱۹۷۱ ) و در ( ۱۹۸۷ ) . سابو درعین حال در زمینه های دیگری مثل ادبیات کودکان، نمایشنامه، داستان کوتاه و متون غیرداستانی فعالیت داشته است. یکی از همین متون غیرداستانی نوشته ای است در رثای همسرش تیبور سوبوتکا که نویسنده و مترجم بود و در سال ۱۹۸۲ درگذشت. سابو یکی از اعضای آکادمی علوم اروپا و همچنین سرپرست سمینار الهیات کالوینیستی بود. [ ۲]
• به سالی بگو … ( ۱۹۵۸ )
• آهوبره ( ۱۹۵۹ )
• شب خوک کشی ( ۱۹۶۰ )
• ترانهٔ ایزا ( ۱۹۶۳ ) ، ترجمهٔ نگار شاطریان، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۹
• خیابان کاتالین ( ۱۹۶۹ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۹
• ابیگیل ( ۱۹۷۰ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی - نشر بیدگل، سال ۱۴۰۰
• در ( ۱۹۸۷ ) ، ترجمهٔ نصراله مرادیانی، نشر بیدگل، سال ۱۳۹۷
wiki: ماگدا سابو