ماکیایولی ( انگلیسی: Macchiaioli ) ، لَکّه کاران یا نقاشان لَخته کار[ ۱] عنوان گروهکی از نقاشان ایتالیا در دهه ۱۸۵۵ تا ۱۸۶۵ بود که با سرپیچی از اسلوب ساخت رنگ مکتب کلاسیک، در آثار خود لخته رنگ به کار بردند.
نقاشان لکه کار در نیمه دوم سده نوزدهم در توسکانی فعال بودند. آنها رسوم قدیمی شده نقاشی را که توسط آکادمی هنر ایتالیا تدریس می شد، کنار گذاشته و بیشتر نقاشی های خود را در فضای آزاد انجام می دادند تا بدین وسیله نور و سایه و رنگ های طبیعی را ثبت و ضبط کنند. این روش، ماکیایولی را با دریافت گرهای ( امپرسیونیست های ) فرانسه که چند سال بعد اهمیت پیدا کردند مرتبط می سازد، هرچند ماکیایولی از فعالیت خود مقصود دیگری داشتند.
برجسته ترین هنرمندان این جمله عبارت بودند از جوزپه آباتی، کریستیانو بانتی، ادوئاردو بورانی، وینچنزو کابیانکا، آدریانو سسیونی، ویتو دانکونا، سرافینو دتیولی، جووانی فاتوری، رافائلو سرنسی، سیلوسترو لگا و تلماکو سینیورینی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنقاشان لکه کار در نیمه دوم سده نوزدهم در توسکانی فعال بودند. آنها رسوم قدیمی شده نقاشی را که توسط آکادمی هنر ایتالیا تدریس می شد، کنار گذاشته و بیشتر نقاشی های خود را در فضای آزاد انجام می دادند تا بدین وسیله نور و سایه و رنگ های طبیعی را ثبت و ضبط کنند. این روش، ماکیایولی را با دریافت گرهای ( امپرسیونیست های ) فرانسه که چند سال بعد اهمیت پیدا کردند مرتبط می سازد، هرچند ماکیایولی از فعالیت خود مقصود دیگری داشتند.
برجسته ترین هنرمندان این جمله عبارت بودند از جوزپه آباتی، کریستیانو بانتی، ادوئاردو بورانی، وینچنزو کابیانکا، آدریانو سسیونی، ویتو دانکونا، سرافینو دتیولی، جووانی فاتوری، رافائلو سرنسی، سیلوسترو لگا و تلماکو سینیورینی.
wiki: ماکیایولی