ماکو شهرستان

ماکو، شهرستانشمالی ترین شهرستان در استان آذربایجان غربی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های پلدشت و شوط، با مرکزیت اداری شهر ماکو. از شمال غربی و شمال به کشورهای ترکیه و ارمنستان، از شمال شرقی به جمهوری آذربایجان (خودمختار نخجوان)، از شرق به شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی)، از جنوب به شهرستان خوی، و از غرب به شهرستان چالدران محدود است. شهرستان ماکو سرزمینی کوهستانی است با دره ها و دشت های حاصل خیز که رود ارس مرز شمالی و شمال شرقی آن را تشکیل می دهد و ساری سو و زنگمار نواحی داخلی آن را مشروب می کند. نواحی شمالی و مرکزی آن متشکل از کوه های نسبتاً مرتفعی است که بلندی آن ها به ۲,۷۰۰ متر می رسد و ارتفاعات غربی آن گاهی تا ۳هزارمتر فزونی می یابد. اقلیم این شهرستان، معتدلِ مایل به سرد و نیمه خشک و جمعیت آن ۱۷۶,۴۱۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از پلدشت، شوط، بازرگان، قره تپه، یولاگلدی، بورالان، عشق آباد، بهلول آباد، مرگنلر، صوفی، و کشمش تپه. راه اصلی و ترانزیتی تبریز به کشور ترکیه (از طریق بازرگان) و نیز راه ترانزیتی ماکو، پلدشت به کشور آذربایجان و راه ماکو به سیه چشمه و مجموعه ای از راه های فرعی و روستایی شبکۀ راه های زمینی این شهرستان را تشکیل می دهند. شغل اهالی این شهرستان عمدتاً کشاورزی و دامداری و غلات، پنبه، علوفه، و فرآورده های شیری ازجمله محصولات آن است.