ماکس فریش

ماکس رودلف فریش ( به آلمانی: Max Rudolf Frisch ) ( زاده ۱۵ مه ۱۹۱۱ در زوریخ - درگذشته ۴ آوریل ۱۹۹۱ ) داستان نویس، نمایش نامه نویس و معمار سوئیسی بود.
در دانشگاه زوریخ ادبیات آلمانی خواند. وی در سال ۱۹۳۴ اولین رمانش را به نام یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز نوشت. پس از انتشار دومین رمانش پاسخی از سکوت تصمیم گرفت نویسندگی را رها کند و معمار شود. اما پس از دریافت جایزه کنراد فردیناند مایر دوباره نویسندگی را از سرگرفت. در ۱۹۵۴ اشتیلر را منتشر کرد و با این کار در عالم ادبیات مشهور شد.
• «یورگ شاین بارت، سفر تابستانی سرنوشت ساز» - رمان ( ۱۹۳۴ )
• «جوابی از سکوت» - داستان ( ۱۹۳۷ )
• «ورق هائی از کیسهٔ نان» ( ۱۹۴۰ )
• «مشکلات» - رمان ( ۱۹۴۳ )
• «سفر پکن» ( ۱۹۴۵ )
• «دفتر خاطرات با ماریون» ( ۱۹۴۷ )
• «دفتر خاطرات» ( سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹ )
• هویت گمشده اشتیلر» – رمان ( ۱۹۵۴ ) ترجمه: حسن نقره چی
• «احتیاط! سوئیس» – گفتگویی با بورخارد و کوتر ( ۱۹۵۵ )
• «هومو فابر» – گزارش ( ۱۹۵۷ )
• «گیرم اسم من گانتن باین است» – رمان ( ۱۹۶۴ )
• «عموم به عنوان همسر» – سخنرانی ها و مقالات ( ۱۹۶۷ )
• «یادی از برشت» ( ۱۹۶۸ )
• «ویلهلم تل برای مدارس» ( ۱۹۷۱ )
• «دفتر خاطرات» ( سال های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱ )
• «کتابچه خدمت» ( ۱۹۷۴ )
• «مونتاوک» – داستان ( ۱۹۷۵ )
• «ما امیدواریم. . . » – سخنرانی ها ( ۱۹۷۶ )
• «انسان در هولوزن ظاهر می شود» ( ۱۹۷۹ ) ترجمه: زینب آرمند
• «ریش آبی» – داستان ( ۱۹۸۲ )
• «درخواست های روزانه» – سخنرانی ها، گزارش ها، مقالات ( ۱۹۸۳ )
• «سوئیس بدون ارتش؟» ( ۱۹۸۹ )
• «سوئیس به عنوان وطن؟» ( ۱۹۹۰ )
• «آن ها حالا دوباره آواز می خوانند» ( ۱۹۴۵ )
• «سانتا کروز» ( ۱۹۴۷ ) ترجمه: هما روستا ( منتشر نشده )
• «دیوار چین» ( ۱۹۴۷ ) ترجمه: یدالله آقاعباسی
• «وقتی که جنگ تمام شد» ( ۱۹۴۹ )
• «گراف اودرلاند» ( ۱۹۵۱ )
• «بیدرمان و آتش سوزان» ( ۱۹۵۳ ) ترجمه: قاسم شفیع نورمحمدی
• «دون ژوان یا عشق به هندسه» ( ۱۹۵۳ )
• «ریپ فان وینکله» ( ۱۹۵۳ ) ترجمه: امید مهرگان
• «خشم شدید فیلیپ هوتس» ( ۱۹۵۶ ) ترجمه: حمید سمندریان
• «آندورا» ( ۱۹۶۱ ) ترجمه: حمید سمندریان
• «زوریخ» ( ۱۹۶۶ )
• «بیوگرافی: یک بازی» ( ۱۹۶۷ ) ترجمه: منیره خلوتی
• «تابلوهای سه گانه» ( ۱۹۷۸ ) ترجمه: جاهد جهانشاهی