ماکده

لغت نامه دهخدا

( ماکدة ) ماکدة. [ ک ِ دَ ] ( ع ص ) مؤنث ماکد. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ناقه بسیارشیر و ناقه ای که شیر وی کم نشود. ( منتهی الارب ). ناقه بسیارشیر. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || رکیة ماکدة؛ چاه که آبش بر یک قرار باشد و کم نشود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس