( مأکلة ) مأکلة. [ م َءْ ک ُ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) خواربار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خوردنی و به این معنی صفت هم آید، گویند شاة مأکلة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). خوردنی. شاة مأکلة، گوسپند خوردنی. ( ناظم الاطباء ).
