مأفوک. [ م َءْ ] ( ع ص )ضعیف عقل و رای. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ذیل اقرب الموارد ). عاجز ضعیف رأی کم حیله و کم حزم. ( ناظم الاطباء ). || فریب خورده از رأی خود. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). منصرف شده وبرگشته از رای خویش. ( اقرب الموارد ). || بازگردانیده شده از چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مکان مأفوک ؛ مکان بی باران و بی نبات. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
