مأطوم. [ م َءْ ] ( ع ص ) مبتلا به بیماری اطام که بستگی بول و شکم از بیماری باشد: بعیر مأطوم و رجل مأطوم. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ).
