( مأرومة ) مأرومة. [ م َءْ م َ ] ( ع ص ) ارض مأرومة؛ زمینی که در آن نه بیخ درخت مانده باشد و نه شاخ آن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ارماء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || جاریة مأرومة؛ دختر خردسال نیکوخلقت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
