مأثمه

لغت نامه دهخدا

( مأثمة ) مأثمة. [ م َءْ ث َ م َ ] ( ع اِ ) ظلم و تعدی. ( ناظم الاطباء ). || گناه. مأثم. ( از اقرب الموارد ). || آنچه انسان بدان وسیله گناه کند. ( از اقرب الموارد ). چیزی که سبب گناه شود. مایه گناه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس