مأوا گرفتن. [م َءْ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) مأوا کردن : نخردسایه اقبال هما را به جوی گیرد آن کس که بر سایه لطفش مأوا.شفیع اثر ( از آنندراج ).زمژگانت آخر به جایی رسیدم که در دیده خویش مأوا گرفتم.میرزا جلال اسیر ( ازآنندراج ).و رجوع به مأوا کردن شود.