ماهیچه های میان دنده درونی از لبه های سطح داخلی دنده های قفسه سینه و همچنین از غضروف دنده ( به انگلیسی: Costal cartilage ) که در اصل از اجزای ستون مانند غضروف شفاف ( به انگلیسی: hyaline cartilage ) می باشد گسترش یافته و به قسمتی پایین تر از دنده بالایی متصل می شوند. در هر طرف از قفسهٔ سینه ۱۱ عدد ماهیچه میان دنده درونی وجود دارد. ماهیچه میان دنده توسط اعصاب میان دنده تنظیم می شوند و توسط سرخرگ ها و سیاهرگ های میان دنده نگهداری و ابقا می شوند.
ماهیچه میان دنده درونی شل می شود.
در دم به دلیل گسترش حجم درونی قفسه سینه و کم بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند اکسیژن، هوا ی بیرون شش ها توسط واپخش به درون ششها وارد می شود.
ماهیچه میان دنده درونی به سمت درون و پایین منقبض می شود و قفسهٔ سینه را نیز در همین جهات حرکت می دهد که منجر به کوچک شدن فضای درونی قفسه سینه می شود.
در بازدم به دلیل کوچک شدن حجم درونی قفسه سینه و زیاد بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند دی اکسید کربن، هوا ی درونی شش ها توسط پخش مولکولی به بیرون شش ها منتقل می شود.
• ماهیچه میان دنده
• ماهیچه میان دنده برونی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفماهیچه میان دنده درونی شل می شود.
در دم به دلیل گسترش حجم درونی قفسه سینه و کم بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند اکسیژن، هوا ی بیرون شش ها توسط واپخش به درون ششها وارد می شود.
ماهیچه میان دنده درونی به سمت درون و پایین منقبض می شود و قفسهٔ سینه را نیز در همین جهات حرکت می دهد که منجر به کوچک شدن فضای درونی قفسه سینه می شود.
در بازدم به دلیل کوچک شدن حجم درونی قفسه سینه و زیاد بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند دی اکسید کربن، هوا ی درونی شش ها توسط پخش مولکولی به بیرون شش ها منتقل می شود.
• ماهیچه میان دنده
• ماهیچه میان دنده برونی
wiki: ماهیچه میان دنده درونی