ماهیچه میان دنده برونی

ماهیچه های میان دنده برونی از پشت برجستگی های روی استخوان های دنده درون قفسه سینه و از پشت دنده ها به سمت غضروف های دنده در جلو گسترش می یابند جایی که به شکل غشای نازکی پایان می یابند. ماهیچه های نابرابر پهلو ( به انگلیسی: Scalene muscles ) نیز به ان دلیل که در برون و بالا بردن قفسهٔ سینه و افزایش حجم آن نقش دارند به عنوان ماهیچه میان دنده برونی محسوب می شوند. ماهیچه میان دنده توسط اعصاب میان دنده تنظیم می شوند و توسط سرخرگ ها و سیاهرگ های میان دنده نگهداری و ابقا می شوند.
به ندرت و در برخی از افراد ماهیچه ای به نام ماهیچه مافوق میان دنده ( Supracostalis muscle ) انتهای جلویی دنده اول را به دنده دوم، سوم یا چهارم متصل می کند که در ادامهٔ آن ماهیچه هایی چون ماهیچه عقبی سراتوس ( به انگلیسی: Serratus anterior muscle ) و عضله مایل بیرونی شکم ( Abdominal external oblique muscle ) متصل هستند.
ماهیچه میان دنده برونی به سمت بیرون و بالا منقبض می شود و قفسهٔ سینه را نیز در همین جهات حرکت می دهد که منجر به گسترش فضای درونی قفسه سینه می شود.
در دم به دلیل گسترش حجم درونی قفسه سینه و کم بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند اکسیژن، هوا ی بیرون شش ها توسط واپخش به درون ششها وارد می شود.
ماهیچه میان دنده برونی شل می شود. در بازدم به دلیل کوچک شدن حجم درونی قفسه سینه و زیاد بودن غلظت هوا و اجزای آن مانند دی اکسید کربن، هوا ی درونی شش ها توسط پخش مولکولی به بیرون شش ها منتقل می شود.
• ماهیچه میان دنده درونی
• ماهیچه میان دنده