ماهیچه عرضی شکم

ماهیچه عرضی شکم ( به انگلیسی: Transverse abdominal muscle ) درونی ترین ماهیچه از ماهیچه های دیوارهٔ پیشین ( قدامی ) بیرونی شکم است. ماهیچه های دیواره پیشین بیرونی شکم عبارتند از: ماهیچه راست شکم، ماهیچه مایل بیرونی شکم، ماهیچه مایل درونی شکم و ماهیچه عرضی شکم. به طور افقی در کنار بدن و پهلوها به شکل صفحه ای از رشته های عضلانی قرار گرفته و قابل لمس نمی باشد. کشش دیواره شکم به داخل و کمک به بازدم تنفسی از اعمال این عضله است. با کشیدن محتویات شکم به داخل و با انقباض ایزومتریکی در حالت طاقباز باز یا ایستاده می توان این عضله را تقویت کرد. ماهیچه عرضی شکم در درون دو ماهیچه مایل بیرونی و مایل درونی واقع شده است. این ماهیچه از یک سوم بیرونی رباط کشاله ران، از دو سوم بیرونی تاج خاصره و از آپونورز کمری و از سطح داخلی شش غضروف دنده های پایین منشأ می گیرد و الیاف عضلانی آن پس از تبدیل به نیام در ساختمان دیواره پسین ( خلفی ) غلاف ماهیچه راست شکم شرکت می کنند.
ماهیچه عرضی شکم، ماهیچه اصلی بازدم فعال محسوب می شود و از طریق کشیدن دیواره شکم به داخل، موجب بازدم فعال می شود. ماهیچه عرضی شکم به ما کمک می کند تا شکم را سفت کنیم و به درون بکشیم و همچنین در بازدم نیز کمک می کند. این ماهیچه مانند یک کمربند به شکم و احشای داخل آن فشار وارد می کند و دیواره شکم را صاف می کند.
ضعف این ماهیچه اجازه می دهد که شکم از قدام برجسته شود؛ بنابراین به طور غیر مستقیم در افزایش قوس کمری نقش دارد. اگر این ماهیچه ضعیف باشد، هنگام فلکشن تنه از حالت خوابیده به پشت یا هایپراکستنشن تنه از حالت دمر، طرفین شکم بر جسته می شود.