عضله ی تهیگاهی دنده ای یا عضله ایلیوکوستالیس ( انگلیسی: Iliocostalis ) یکی از عضلات لایه میانی عضلات داخلی ( اینترنسیک ) پشت انسان است. لایه میانی عضلات داخلی شامل عضلات راست کننده ستون مهره ها ( عضله های ارکتور اسپاین ) است که در سه ستون عمودی قرارگرفته اند: عضلات تهیگاهی دنده ای در ستون خارجی، عضلات لانژیسیموس در ستون میانی و عضلات اسپاینالیس در ستون داخلی.
عضله ی تهیگاهی دنده ای شامل سه گروه عضلات ایلیوکوستالیس لومباروم، ایلیوکوستالیس توراسیس و ایلیوکوستالیس سرویسیس می باشد. الیاف این عضلات اصولاً از زوائد خاری مهره های کمری و سینه ای و ستیغ خاصره ای آغاز و به دنده ها متصلند و از ریشه پشتی اعصاب نخاعی عصب می گیرند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعضله ی تهیگاهی دنده ای شامل سه گروه عضلات ایلیوکوستالیس لومباروم، ایلیوکوستالیس توراسیس و ایلیوکوستالیس سرویسیس می باشد. الیاف این عضلات اصولاً از زوائد خاری مهره های کمری و سینه ای و ستیغ خاصره ای آغاز و به دنده ها متصلند و از ریشه پشتی اعصاب نخاعی عصب می گیرند.
wiki: ماهیچه تهیگاهی دنده ای