ماهیت حقوقی حق سبق

[ویکی فقه] با نظر در مستندات فقهی قاعده سبق ( سیره و روایات ) چنین مستفاد می گردد که ماهیت حقوقی حق سبق یک عمل حقوقی یک طرفه و مبتنی بر قصد و به اصطلاح ایقاع است.
بدین معنا است که پدید آمدن حق اولویت متوقف بر قصد انتفاع است و مادام که شخص متسابق قصد انتفاع نداشته باشد، حق مزبور تحقق نخواهد یافت. بنابراین اگر شخصی در بازار عمومی بدون قصد کسب بنشیند، حق سبق نخواهد داشت.در موارد تنازع و ترافع نسبت به وجود حق انتفاع، دادگاه به ظاهر عمل خواهد کرد که منظور از ظاهر، قرائن و امارات قضایی است. مثلا نشستن شخصی در بازار عمومی در حالی که اموالی در دست او است، ظهور در وجود قصد انتفاع برای کسب، و نشستن در مسجد ، ظهور در قصد انتفاع برای عبادت دارد.
ابعاد حق سبق
حق سبق واجد دو بعد است، یکی اثباتی و دیگری سلبی.
← بعد اثباتی
از نظر تحلیلی، ماهیت اولویت حاصل از تسابق به صورت های زیر قابل تصور است که باید با توجه به ادله مربوط مورد بررسی قرار گیرد و وجه قابل قبول انتخاب گردد:
← اولویت اخلاقی
...