ماهی کَپور (carp)
ماهی کَپور
ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio. در تمام دنیا یافت می شود. معمولاً طولش به ۵۰ سانتی متر و وزنش به سه کیلوگرم می رسد، اما ممکن است بزرگ تر هم باشد. در دریاچه ها، استخرها و رودخانه هایی با جریان آرام زندگی می کند. نمونۀ وحشی آن خاکستری است. نمونه های پرورشی ممکن است طلایی باشند، یا مانند کپور آینه ایچند فلس درشت داشته باشند، یا مانند کپور چرمیبدون فلس باشند. کپور کُویبسیار با ارزش است و ممکن است تا یک متر رشد کند. رنگ آمیزی اش صورتی، قرمز، سفید، یا سیاه است. تعداد زیادی از ماهی های آب شیرین اروپایی به خانوادۀ کپورماهیانتعلق دارند و ماهی های خویشاوند آن ها در آسیا، افریقا و امریکای شمالی یافت می شوند. رشد سریع کپور، بزرگی، و توانایی زندگی در آب آرام با اکسیژن کم موجب شده است برای پرورش مناسب باشد. صدها سال است که این ماهی را پرورش می دهند و انسان موجب پراکندگی این ماهی شده است. ماهی های این تیره یک بالۀ پشتیمنفرد بدون خار و باله های لگنی ای دارند که کاملاً در عقب قرار گرفته اند. آرواره هایی بدون دندان دارند، هرچند دندان ها در گلو قرار دارند و برای نرم کردن مناسب اند. مینو ها، کلمه، سرخ بالهو بسیاری از ماهی های دیگر، ازجمله ماهی قرمزمتعلق به این تیره اند. کپور علفخوارچینی را برای کنترل علف های هرز به رودخانه های اروپایی برده اند. ماهی کپور معمولی در ایران نیز یافت می شود. این ماهی در تیرۀ کپور ماهیان، از راستۀ کپور ماهی سانان رده بندی شده است. ماهیان این تیره در ایران با ۸۰ گونۀ مختلف بیشترین تعداد را بین تیره های مختلف دارد. ماهی کپور معمولی در دریای خزر یافت می شود.
ماهی کَپور
ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio. در تمام دنیا یافت می شود. معمولاً طولش به ۵۰ سانتی متر و وزنش به سه کیلوگرم می رسد، اما ممکن است بزرگ تر هم باشد. در دریاچه ها، استخرها و رودخانه هایی با جریان آرام زندگی می کند. نمونۀ وحشی آن خاکستری است. نمونه های پرورشی ممکن است طلایی باشند، یا مانند کپور آینه ایچند فلس درشت داشته باشند، یا مانند کپور چرمیبدون فلس باشند. کپور کُویبسیار با ارزش است و ممکن است تا یک متر رشد کند. رنگ آمیزی اش صورتی، قرمز، سفید، یا سیاه است. تعداد زیادی از ماهی های آب شیرین اروپایی به خانوادۀ کپورماهیانتعلق دارند و ماهی های خویشاوند آن ها در آسیا، افریقا و امریکای شمالی یافت می شوند. رشد سریع کپور، بزرگی، و توانایی زندگی در آب آرام با اکسیژن کم موجب شده است برای پرورش مناسب باشد. صدها سال است که این ماهی را پرورش می دهند و انسان موجب پراکندگی این ماهی شده است. ماهی های این تیره یک بالۀ پشتیمنفرد بدون خار و باله های لگنی ای دارند که کاملاً در عقب قرار گرفته اند. آرواره هایی بدون دندان دارند، هرچند دندان ها در گلو قرار دارند و برای نرم کردن مناسب اند. مینو ها، کلمه، سرخ بالهو بسیاری از ماهی های دیگر، ازجمله ماهی قرمزمتعلق به این تیره اند. کپور علفخوارچینی را برای کنترل علف های هرز به رودخانه های اروپایی برده اند. ماهی کپور معمولی در ایران نیز یافت می شود. این ماهی در تیرۀ کپور ماهیان، از راستۀ کپور ماهی سانان رده بندی شده است. ماهیان این تیره در ایران با ۸۰ گونۀ مختلف بیشترین تعداد را بین تیره های مختلف دارد. ماهی کپور معمولی در دریای خزر یافت می شود.
wikijoo: ماهی_کپور