بسم الله الرحمن الرحیم
خصوص مفهوم �عربی فصیح� و کاربرد اصطلاحات حوزوی
در مقام استادی دانشگاه و صاحب کرسی دانشگاه و ریاست سابق محاکم عالی استیناف کیفری استان ضروری می داند توضیحاتی را پیرامون برداشت نادرست نسبت به مفهوم �عربی فصیح� و جایگاه اصطلاحات حوزوی و علمی در زبان عربی بیان نماید.
... [مشاهده متن کامل]
اولاً، باید تأکید کرد که عربی فصیح صرفاً محدود به زبان متون ادبی نیست. زبان عربی، به عنوان زبانی زنده و پویا، در طول تاریخ خود دستخوش تحولات و گستره های متنوعی شده است که شامل زبان ادبی، علمی، فلسفی، حقوقی، کلامی و فقهی می شود.
ثانیاً، واژگان و اصطلاحات مورد استفاده در حوزه های علمی، فلسفی و دینی که غالباً در متون حوزوی دیده می شوند، از حیث زبان و رسمیت، ذیل زبان عربی فصیح قرار می گیرند، هرچند ممکن است در متون کلاسیک محدود دیده نشوند. به عنوان نمونه، اصطلاحاتی مانند �ماهوی� ( مربوط به ماهیت ) ، �مارالبیان� ( چیزی که بیان نشده ) و �فوق الأشعار� ( برتر از اشعار ) در آثار بزرگان زبان عربی همچون ابن منظور در �لسان العرب�، فیروزآبادی در �القاموس المحیط�، و در متون فلسفی و کلامی ابن سینا، فارابی، امام غزالی و سایر فلاسفه و متکلمان برجسته به وفور مشاهده می شوند.
ثالثاً، زبان تخصصی حوزه های علمی، دینی و حقوقی، بخشی جدایی ناپذیر از زبان عربی فصیح است و نمی توان اعتبار و رسمیت آن را صرفاً بر مبنای حضور یا عدم حضور بمانند قرآن کریم یا متون ادبی اولیه سنجید.
بر این اساس، ادعای اینکه صرفاً واژگانی که در متون ادبی آمده اند �عربی فصیح� محسوب می شوند و دیگر اصطلاحات، به ویژه اصطلاحات حوزه های علمی و حوزوی، ابداعات بی اساس و فاقد ارزش اند، تحلیلی ناصحیح و غیرعلمی است که موجب محدودسازی زبان عربی و نادیده گرفتن تاریخچه غنی و چندوجهی آن می گردد.
در پایان، جهت مراجعه و مطالعه عمیق تر، منابع معتبر بشرح ذیل درج می گردد.
�لسان العرب� - ابن منظور
�القاموس المحیط� - فیروزآبادی
آثار فلسفی و کلامی ابن سینا، فارابی، امام غزالی
متون فقهی حوزه های علمیه
�معجم المصطلحات الفلسفیة�
امید است با این توضیحات، دیدگاه های علمی تر و مستندتری در مورد زبان عربی و اصطلاحات حوزوی پذیرفته شود.
خصوص مفهوم �عربی فصیح� و کاربرد اصطلاحات حوزوی
در مقام استادی دانشگاه و صاحب کرسی دانشگاه و ریاست سابق محاکم عالی استیناف کیفری استان ضروری می داند توضیحاتی را پیرامون برداشت نادرست نسبت به مفهوم �عربی فصیح� و جایگاه اصطلاحات حوزوی و علمی در زبان عربی بیان نماید.
... [مشاهده متن کامل]
اولاً، باید تأکید کرد که عربی فصیح صرفاً محدود به زبان متون ادبی نیست. زبان عربی، به عنوان زبانی زنده و پویا، در طول تاریخ خود دستخوش تحولات و گستره های متنوعی شده است که شامل زبان ادبی، علمی، فلسفی، حقوقی، کلامی و فقهی می شود.
ثانیاً، واژگان و اصطلاحات مورد استفاده در حوزه های علمی، فلسفی و دینی که غالباً در متون حوزوی دیده می شوند، از حیث زبان و رسمیت، ذیل زبان عربی فصیح قرار می گیرند، هرچند ممکن است در متون کلاسیک محدود دیده نشوند. به عنوان نمونه، اصطلاحاتی مانند �ماهوی� ( مربوط به ماهیت ) ، �مارالبیان� ( چیزی که بیان نشده ) و �فوق الأشعار� ( برتر از اشعار ) در آثار بزرگان زبان عربی همچون ابن منظور در �لسان العرب�، فیروزآبادی در �القاموس المحیط�، و در متون فلسفی و کلامی ابن سینا، فارابی، امام غزالی و سایر فلاسفه و متکلمان برجسته به وفور مشاهده می شوند.
ثالثاً، زبان تخصصی حوزه های علمی، دینی و حقوقی، بخشی جدایی ناپذیر از زبان عربی فصیح است و نمی توان اعتبار و رسمیت آن را صرفاً بر مبنای حضور یا عدم حضور بمانند قرآن کریم یا متون ادبی اولیه سنجید.
بر این اساس، ادعای اینکه صرفاً واژگانی که در متون ادبی آمده اند �عربی فصیح� محسوب می شوند و دیگر اصطلاحات، به ویژه اصطلاحات حوزه های علمی و حوزوی، ابداعات بی اساس و فاقد ارزش اند، تحلیلی ناصحیح و غیرعلمی است که موجب محدودسازی زبان عربی و نادیده گرفتن تاریخچه غنی و چندوجهی آن می گردد.
در پایان، جهت مراجعه و مطالعه عمیق تر، منابع معتبر بشرح ذیل درج می گردد.
�لسان العرب� - ابن منظور
�القاموس المحیط� - فیروزآبادی
آثار فلسفی و کلامی ابن سینا، فارابی، امام غزالی
متون فقهی حوزه های علمیه
�معجم المصطلحات الفلسفیة�
امید است با این توضیحات، دیدگاه های علمی تر و مستندتری در مورد زبان عربی و اصطلاحات حوزوی پذیرفته شود.
چون این کلمه عربی فصیح نیست؛ پس هرجور تلفُّظ باشد؛إشتباه هست.
هوائی - هوُو ی - هُو وی هُوی - هوئی. . .
نسبت به هُو ( با فتح و ) میشه:
هُوئی !
واین بازهم غیر عربی فصیح وبلیغ
چون هُو - هی - هُم - هُما از هیئت وهویّت.
... [مشاهده متن کامل]
پس:
هویّتی
هیئتی
و "ما" إضافه هست.
واگه نسبت به این جمله
ماهو من الأول إلی الآخر
پس بهتر از إبداع واژه جدید از
کامل
استفاده میشود
ما هور مذکور
کاملاً مُندرج
المُستندات المُلحقه
الدلائل کُلّها
. . .
بررسی بیشتر لازمه
هوائی - هوُو ی - هُو وی هُوی - هوئی. . .
نسبت به هُو ( با فتح و ) میشه:
هُوئی !
واین بازهم غیر عربی فصیح وبلیغ
چون هُو - هی - هُم - هُما از هیئت وهویّت.
... [مشاهده متن کامل]
پس:
هویّتی
هیئتی
و "ما" إضافه هست.
واگه نسبت به این جمله
ماهو من الأول إلی الآخر
پس بهتر از إبداع واژه جدید از
کامل
استفاده میشود
ما هور مذکور
کاملاً مُندرج
المُستندات المُلحقه
الدلائل کُلّها
. . .
بررسی بیشتر لازمه
عملاً؛ شاهدیم قاضی بدون رعایت أصل" بی طرفی" به مضمون جزئی پرونده تمرکّز میکند وبه هر مدرکی در ظاهر قوی یا رسمی یا منطقی . . استناد میکند وبقیّت دلائل وشواهد وإقرارات وحقائق را صرفنظر میکند ورأی سریع صادر میکند.
... [مشاهده متن کامل]
به بهانه انباشتن تعداد زیاد پروندها.
سعی کنید به دادگاه مراجعه نکنید ومشکلات را به خودتان اضافه نکنید.
... [مشاهده متن کامل]
به بهانه انباشتن تعداد زیاد پروندها.
سعی کنید به دادگاه مراجعه نکنید ومشکلات را به خودتان اضافه نکنید.
این هم عربی فصیح نیست ومصطلاح إبداعی حوزوی.
ماهو فی المحتوی والمظمون . . .
ماهو فی المحتوی والمظمون . . .
یک کلمه بصورت مثال بشرح آتی که بسیار مورد استفاده است و متاسفانه در محاکم عالی و کمیسیون عالی تمیز و دوره ضمن خدمت قضات و وکلا دادگستری و دانشگاه هنوز بعداز۳۰سال کسوت تدریس شاهد تلفظ های بی نهایت عجیب است.
اصل مطلب:
توجه کنید :!
از تحصیل کرده ها تا اساتید داخل و خارج از کشور لابلای مصاحبه ها کلمات بسیار ( کاربردی ) را با تلفظ های عجیب و غریب روبرو میشود. مانند همین کلمه کلمه دکترا که دوکتوری تلفظ می کنند ؟!
۱ - کلمه ماهوی از ماهو بر وزن ( هو اول والاخر ) هاء بروزن ضمه یا با O باید بیان کنید نه آنکه ( ماهوی بر وزن هاء بر وزن فتحه یا کسره A OR E معناء ندارد.
منظور ⬅️ ما هوی ⬅️ ما بروزن هویچ تلفظ می کنند
که بعضاً دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تخصصی این چنین تلفظ می کنند ؟!
۲ - پژوهش را باید ( پ ) بر وزن فتحه یا Paā تلفظ کنید و هرآنچه از آن مشتق میگیرید حتما بازهم ب هم آن تلفظ کنید والا Pejouhesh هیچ وجه معنایی ندارد.
اصل مطلب:
توجه کنید :!
از تحصیل کرده ها تا اساتید داخل و خارج از کشور لابلای مصاحبه ها کلمات بسیار ( کاربردی ) را با تلفظ های عجیب و غریب روبرو میشود. مانند همین کلمه کلمه دکترا که دوکتوری تلفظ می کنند ؟!
۱ - کلمه ماهوی از ماهو بر وزن ( هو اول والاخر ) هاء بروزن ضمه یا با O باید بیان کنید نه آنکه ( ماهوی بر وزن هاء بر وزن فتحه یا کسره A OR E معناء ندارد.
منظور ⬅️ ما هوی ⬅️ ما بروزن هویچ تلفظ می کنند
که بعضاً دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تخصصی این چنین تلفظ می کنند ؟!
۲ - پژوهش را باید ( پ ) بر وزن فتحه یا Paā تلفظ کنید و هرآنچه از آن مشتق میگیرید حتما بازهم ب هم آن تلفظ کنید والا Pejouhesh هیچ وجه معنایی ندارد.