ماه کاشغر

لغت نامه دهخدا

ماه کاشغر. [ هَِ غ َ] ( اِخ ) به معنی ماه سیام است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماه سیام و ماه مقنع شود.

فرهنگ فارسی

ماهی است که حکیم بن عطا مشهور به [ مقنع ] از سیماب و دیگر چیزها ساخت و هر شب از چاهی در بالای قلعه نخشب در کوه سیام به آسمان بر می آورد و تا چهار فرسنگ نورش میرسید جهان را روشن میکرد و پرتوش بهمه جا میتافت همه چیز و همه کس را در میگرفت و دوباره بجایگاه نخستین در بن چاه بازمیگشت . این ماه تا دو ماه هر شب از چاه سیام بر می آمد و بیش از هزار و دویست سال وصف آن در زبان مردم ایران گشته و بسا شاعران که خوبرویان را بدان مانند کرده اند : [ نه ماه آئینه سیماب داده چو ماه نخشب از سیماب زاده ] . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

ماه کاشغر ؛کنایه از خوبان و ماه وشان ترک هم هست. ( برهان ) ( آنندراج ) . و رجوع به همین ماده شود.

بپرس