ماه پیکر درفش. [ پ َ / پ ِ ک َ دَ رَ ] ( اِ مرکب ) در اصل درفش ماه پیکر، یعنی درفشی که صورت ماه بر آن تصویر شده باشد : یکی ماه پیکر درفش از برش به ابر اندرآورده تابان برش .
فردوسی.
|| کنایه از شب و به عربی لیل خوانند. ( برهان ). کنایه از شب است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
(اسم ) ۱- درفشی که بر آن نقش ماه ( قمر ) باشد : یکی ماه پیکر درفش از برش بابراندر آورده تابان سرش . ( شا. بخ ۲ ) ۷۸۶ : ۳- شب .