ماه روز

لغت نامه دهخدا

ماه روز. ( اِ مرکب ) تاریخ . سال و مه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مخفف آن «مه روز» لغةً به معنی حساب روز و ماه و توسعاً حساب سال. ( حاشیه برهان چ معین ): فقال ان لنا حساباً نسمیه «ماه روز» ای حساب الشهور و الایام. ( آثار الباقیه ص 29 ). و رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

سال و مه

پیشنهاد کاربران

لطفا جواب من رو بدید معنی ماه روز که با حرف ان تمام میشدو چیست

بپرس