ماه افرید

ماه آفرید. ماهْ آفرید
در شاهنامۀ فردوسی سه تن بدین نام خوانده شده اند؛ ۱. دختر تور که کِی خُسرو، در انجمن واگذاری پادشاهی به لُهراسِپ از او در شمار نیاکان روزگار خود یاد می کند؛ ۲. کنیز خوش چهره ای که از ایرج بار گرفت و دختری آورد به نام کوزَن یا گوزَک. فریدون به امید به وجود آمدن پسری از او، برای گرفتن کین ایرج، او را به پَشَنگ داد، که پسر آورد و او را منوچهر نام نهادند. ثَعالِبی منوچهر را پسر ایرج دانسته است؛ ۳. دختر بزرگ بُرزین که بهرام گور او و دو خواهرش را به همسری برگزید و به حرم سرای خود فرستاد.