[ویکی اهل البیت] ماه آذار. ماه آذار یکی از ماه های رومی است که تقریباً معادل فروردین ماه است.
آذار به معنای بادها و توفان های بهاری و برق (آذرخش) می باشد.
در کتاب طب الرضا نوشته امام علی بن موسی الرضا علیه السلام آمده است: فصل بهار روح زمانها است و اول آن ماه (آزار) است و شماره روزهایش سی و یک روز است .
در این ماه شب و روز پاکیزه است زمین نرم می شود استیلای بلغم از بین می رود و خون به هیجان می آید، در این ماه غذاهائی که خورده می شود باید سبک و لطیف باشد، غالباً خوراک در این ماه از گوشت و تخم مرغ نیم برشت نباید عاری باشد و شربتی که وصفش خواهد آمد بعد از تعدیلش بوسیله آب نوشیده می شود.
از خوردن سیر و پیاز و ترشی تا اندازه در این ماه باید پرهیز کرد. نوشیدن مسهل و استعمال فصد و حجامت در این ماه پسندیده است.
شیخ صدوق در کتاب علل الشرایع با سند خود از ابن عباس نقل می کند که وی گفت: روزی نبی اکرم صلی اللَّه علیه و آله در مسجد قبا نشسته بودند و جمعی از صحابه به نزد آن حضرت شرف حضور داشتند. حضرت فرمودند: اولین کسی که بر شما وارد شود اهل بهشت است، اصحاب که این کلام را شنیدند برخی از آنها از جا برخاسته و بیرون رفتند و هر کدام سعید داشتند. زودتر از دیگری به مسجد برگردد تا اولین نفر محسوب شده و بدین ترتیب مستوجب بهشت گردد، پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از حرکت ایشان آگاه گردید، خطاب به جماعت باقیمانده کرده و فرمودند: بزودی جماعتی بر شما وارد می شوند که هر یک بر دیگری پیشی می گیرد، آن که بشارت به من دهد که ماه آذار خارج شده اهل بهشت می باشد، جماعتی که بیرون رفته بودند، بازگشتند و در میان ایشان ابوذر رحمة اللَّه علیه بود، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: در چه ماهی از ماههای رومی هستیم؟ ابوذر عرض کرد: یا رسول اللَّه ماه آذار خارج شده است.
پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: من خود این را می دانستم منتهی خواستم این جماعت بدانند که تو مردی از اهل بهشت هستی و چگونه این طور نباشد و حال آن که بعد از من تو را به جرم محبتت به اهل بیت من از حرم من طرد می کنند و از آن پس تنها زندگی کرده و غریب و تنها خواهی مرد و جماعتی به واسطه تو سعادتمند خواهند شد، آنان کسانی هستند که در تجهیز و تدفین تو سعی خواهند نمود، ایشان رفقاء من در بهشت جاوید خواهند بود، همان بهشتی که حقّ تعالی وعده اش را به متّقین داده است.
آذار به معنای بادها و توفان های بهاری و برق (آذرخش) می باشد.
در کتاب طب الرضا نوشته امام علی بن موسی الرضا علیه السلام آمده است: فصل بهار روح زمانها است و اول آن ماه (آزار) است و شماره روزهایش سی و یک روز است .
در این ماه شب و روز پاکیزه است زمین نرم می شود استیلای بلغم از بین می رود و خون به هیجان می آید، در این ماه غذاهائی که خورده می شود باید سبک و لطیف باشد، غالباً خوراک در این ماه از گوشت و تخم مرغ نیم برشت نباید عاری باشد و شربتی که وصفش خواهد آمد بعد از تعدیلش بوسیله آب نوشیده می شود.
از خوردن سیر و پیاز و ترشی تا اندازه در این ماه باید پرهیز کرد. نوشیدن مسهل و استعمال فصد و حجامت در این ماه پسندیده است.
شیخ صدوق در کتاب علل الشرایع با سند خود از ابن عباس نقل می کند که وی گفت: روزی نبی اکرم صلی اللَّه علیه و آله در مسجد قبا نشسته بودند و جمعی از صحابه به نزد آن حضرت شرف حضور داشتند. حضرت فرمودند: اولین کسی که بر شما وارد شود اهل بهشت است، اصحاب که این کلام را شنیدند برخی از آنها از جا برخاسته و بیرون رفتند و هر کدام سعید داشتند. زودتر از دیگری به مسجد برگردد تا اولین نفر محسوب شده و بدین ترتیب مستوجب بهشت گردد، پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از حرکت ایشان آگاه گردید، خطاب به جماعت باقیمانده کرده و فرمودند: بزودی جماعتی بر شما وارد می شوند که هر یک بر دیگری پیشی می گیرد، آن که بشارت به من دهد که ماه آذار خارج شده اهل بهشت می باشد، جماعتی که بیرون رفته بودند، بازگشتند و در میان ایشان ابوذر رحمة اللَّه علیه بود، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: در چه ماهی از ماههای رومی هستیم؟ ابوذر عرض کرد: یا رسول اللَّه ماه آذار خارج شده است.
پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: من خود این را می دانستم منتهی خواستم این جماعت بدانند که تو مردی از اهل بهشت هستی و چگونه این طور نباشد و حال آن که بعد از من تو را به جرم محبتت به اهل بیت من از حرم من طرد می کنند و از آن پس تنها زندگی کرده و غریب و تنها خواهی مرد و جماعتی به واسطه تو سعادتمند خواهند شد، آنان کسانی هستند که در تجهیز و تدفین تو سعی خواهند نمود، ایشان رفقاء من در بهشت جاوید خواهند بود، همان بهشتی که حقّ تعالی وعده اش را به متّقین داده است.
wikiahlb: ماه_آذار