مانیپور

مانیپور از ایالت های هندوستان در شمال شرق این کشور است.
مساحت این ایالت ۲۲٫۳۲۷ کیلومتر مربع است و تقریباً ۳ میلیون نفر جمعیت دارد. مرکز این ایالت شهر ایمفال است. نام مانیپور از دو واژه سانسکریت मणि ( مانی ) و पुर ( پوره ) گرفته شده که اولی به معنی گوهر و دومی سرزمین و آبادی است. بنابر این، معنی نام این ایالت «گوهرستان» و یا «سرزمین جواهر» است.
مانیپور از سوی شمال به ایالت ناگالند، از جنوب به میزورام و از غرب به آسام محدود و از شرق به کشور میانمار محدود می شود.
مردم قوم میتایی گروه اکثریت در ایالت هستند. میتایی ها به زبانی از خانواده چینی تبتی سخن می گویند. میتایی پانگالس ( مسلمانان مانیپوری ) ، قبایل ناگا، کوکی/زو و دیگر جوامع نیز در مانیپور ساکنند که زبان های همه آن ها در گروه چینی تبتی قرار می گیرد.
مانیپور بیش از ۲۵۰۰ سال در پیوندگاه دادوستدهای اقتصادی و فرهنگی آسیا بوده است. این ناحیه از دیرباز شبه قاره هند و آسیای مرکزی را به آسیای جنوب شرقی، چین، سیبری، میکرونزی و پلی نزی متصل کردن و مهاجرت مردم، فرهنگ ها و ادیان را ممکن ساخته است.
در دوران امپراتوری هند بریتانیا، پادشاهی مانیپور یکی از ایالت های شاهزاده نشین بود. [ ۱] بین سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۳۹، برخی از مردم مانیپور فرمانروایان شاهزاده را برای برقراری دموکراسی تحت فشار قرار دادند. در اواخر دهه ۱۹۳۰، ایالت مانیپور که ترجیح می داد بخشی از امپراتوری هند باقی بماند و بخشی از برمه نشود، در این مورد با دولت انگلیس وارد مذاکره شد. برمه در آن زمان در جریان جدا شدن از هند بود. این مذاکرات با آغاز جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ قطع شد.
در ۱۱ اوت ۱۹۴۷، مهاراجه بوداچاندرا سند اولیه پیوستن مانیپور به هند و بعداً، در ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۹، قرارداد ضمیمه شدن به پادشاهی هند را امضا کرد. [ ۲] [ ۳] این ضمیمه شدن از آنجا که بدون اجماع و تحت فشار انجام شده بود[ ۴] ، توسط گروه هایی در مانیپور مورد مناقشه قرار گرفت. اختلاف نظر در این مورد همچنان ادامه دارد و منجر به شورش ۵۰ ساله در این ایالت برای استقلال از هند شده و دوره های خشونت بین گروه های قومی در این ایالت مکرراْ رخ می دهد. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸، این درگیری ها باعث مرگ خشونت آمیز بیش از ۱۰۰۰ نفر شد.
گروه قومی میتای حدود ۵۳٪ از جمعیت ایالت مانیپور را تشکیل می دهد. پس از آن قبایل مختلف ناگا با ۲۴٪ و قبایل مختلف کوکی - زو با ۱۶٪ قرار دارند. زبان اصلی ایالت زبان میتایلون است که به آن زبان مانیپوری هم می گویند.

مانیپور (Manipur)
ایالتی در شمال شرقی هند، با ۲۲,۳۵۶ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۳۷۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). از جنوب و شرق به میانمارمحدود می شود و مرکز آن ایمپهلاست. قسمت اعظم این ایالت پوشیده از جنگل و کوهستانی، با بیش از ۲هزار متر ارتفاع، است که ایمپهل در درۀ مرکزی آن واقع شده است. دریاچۀ لاکتکدر این ایالت قرار دارد. زبان های رایج آن مانیپوری و انگلیسی است. ۷۰ درصد جمعیتِ این ایالت را هندوها تشکیل می دهند.