مانیولیا

لغت نامه دهخدا

مانیولیا. [ ی ُ ] ( لاتینی ، اِ ) ماگنولیا. رجوع به ماگنولیا شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از رد. دولپه ییهای جدا گلبرگ که سر دست. تیر. خاصی بنام ماگنولیا سه میباشد . درختی است بسیار زیبا که در آسیا و اروپا و آمریکا و نقاط دیگر زمین میروید . این گیاه همیشه سبز است و گلهایش زیبا و درخشنده و بسیار معطر میباشد و در جنگلهایی که درخت مذکور روییده باشد بوی بسیار مطبوعی محوط. جنگل را فرا میگیرد و آن بوی عطراین گیاه است . بعضی از انواع ماگنولیاها بصورت درختهای عظیم درمیایند و تا ۳٠ مترهم ارتفاع پیدا میکنند . گلهای ماگنولیا برنگهای ارغوانی و سفید و زرد و قرمز میباشند . این گیاه امروزه در اکثر باغهای ایران نیز بعنوان یک درخت زینتی کشت میشود مجنولیا مانولیا مانیولی .
ماگنولیا

پیشنهاد کاربران

بپرس