مانیتاس د پلاتا

مانیتاس دِ پلاتا ( اسپانیایی: Manitas de Plata ؛ ۷ اوت ۱۹۲۱ – ۵ نوامبر ۲۰۱۴ ) یک موسیقی دان و نوازندهٔ گیتار اهل فرانسه بود.
او در خانواده ای کولی در جنوب فرانسه به دنیا آمد و نام هنری اش به اسپانیایی به معنی «دست های کوچک سیمین» است و کم کم با گیتارنوازی در گردهمایی کولی ها در منطقهٔ کامارگو به شهرت رسید و تنها ۱۰ سال پس از مرگ «جنگو راینهارت» بود که پذیرفت در انظار عمومی به اجرای برنامه بپردازد.
با گذشت زمان، سبک نوازندگی او، توجه محافل هنری را برانگیخت. یکی از ساخته هایش باعث شد تا ژان کوکتو نامه ای به وی بنویسد و او را یک «آفریننده» بنامد. [ ۱] وقتی در سال ۱۹۶۴ میلادی، پابلو پیکاسو یکی از اجراهای او را در آرل شنید اظهار داشت، «ارزش این مرد از من بیشتر است!» و سپس روی گیتار او طرحی کشید. [ ۱]
نخستین اجرای او در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۶۵ میلادی و در تالار کارنگیِ منهتن بود[ ۲] و پس از آن در بسیاری از کشورهای دنیا به اجرای برنامه پرداخت.
مانیتاس دِ پلاتا، پدرِ موریس، ژاک و تونینو بالیاردو ( تک نواز گروه جیپسی کینگز ) و همچنین داییِ فرانسوا ( کانو ) ، نیکلاس و آندره رِیـِس سایر اعضای این گروه بود.
کریس فریمن گیتاریست استرالیاییِ سبکِ فلامنکو نیز از شاگردان او بوده و بعدها اذعان نمود که تحت تأثیر آموزه های وی قرار داشته است. [ ۳] [ ۴]