مانِگِن (Monaghan)
(یا: ماناگن؛ ماناهن) کاونتی (بخشی)در جمهوری ایرلند، در استان آلستر، با ۱۲۹۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵۱,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهر مانگن مرکز آن است. زمین این بخش کم ارتفاع و پر از پستی و بلندی با ارتفاعاتی در شمال غربی است که بلندترین نقطۀ آن ۳۸۱ متر ارتفاع دارد. شهرهای اصلی آن عبارت اند از کلانس، کریک مکراسو کاسلبلینی. رودهای فینو گلایددر جنوب، و بلک واتردر شمال منطقه جریان دارند. بیشتر زمین های مانگن حاصل خیزند. تولید لبنیات، پرورش گاو و خوک و کشت حبوبات و سیب زمینی در آن رواج دارد. صنایع این بخش عبارت اند از تولید چرم ، پارچۀ نخی، کشباف، کفش، لوازم منزل و تولید یراق های تزیینی. هیچ کدام از رودهای مانگن قابل کشتی رانی نیستند. آبراه آلستر، که لاخ نِیو لاخ اِرْن(در ایرلند شمالی) را به یکدیگر متصل می کند، از این بخش می گذرد امّا اکنون از آن استفاده نمی شود.
(یا: ماناگن؛ ماناهن) کاونتی (بخشی)در جمهوری ایرلند، در استان آلستر، با ۱۲۹۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵۱,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهر مانگن مرکز آن است. زمین این بخش کم ارتفاع و پر از پستی و بلندی با ارتفاعاتی در شمال غربی است که بلندترین نقطۀ آن ۳۸۱ متر ارتفاع دارد. شهرهای اصلی آن عبارت اند از کلانس، کریک مکراسو کاسلبلینی. رودهای فینو گلایددر جنوب، و بلک واتردر شمال منطقه جریان دارند. بیشتر زمین های مانگن حاصل خیزند. تولید لبنیات، پرورش گاو و خوک و کشت حبوبات و سیب زمینی در آن رواج دارد. صنایع این بخش عبارت اند از تولید چرم ، پارچۀ نخی، کشباف، کفش، لوازم منزل و تولید یراق های تزیینی. هیچ کدام از رودهای مانگن قابل کشتی رانی نیستند. آبراه آلستر، که لاخ نِیو لاخ اِرْن(در ایرلند شمالی) را به یکدیگر متصل می کند، از این بخش می گذرد امّا اکنون از آن استفاده نمی شود.
wikijoo: مانگن