مانویل اول

دانشنامه آزاد فارسی

مانویل اول. مانوئِلِ (پرتغال۱) اول (۱۴۶۹م ـ۱۵۲۱)(Manuel I)
مانوئِلِ اول
پادشاه پرتغال (۱۴۹۵ـ۱۵۲۱). نهمین فرزند دون فرناندو، برادر آفونسوی پنجم. دوران زمامداری اش با ناآرامی های مذهبی ـ بیرون راندن مسلمانان و یهودیانیکه از گرویدن به مسیحیّت خودداری می کردند ـ سیاست بی طرفی در مناقشات فرانسه و اسپانیا، و گسترش مستعمرات پرتغال، به ویژه در برزیل و هند، همراه بود. پس از مرگ دون فرناندو، سرپرستی مانوئل، که کودکی بیش نبود، به ژان اولسپرده شد. ژان اول پس از مرگ پسرش، که ولیعهد بود، مانوئل را به ولیعهدی منصوب کرد؛ و مانوئل در ۱۴۹۵م پادشاه پرتغال شد. واسکو دو گاما، دریانورد مشهور پرتغالی، با دور زدن قارۀ افریقا و گشودن راه تجارت پرتغال با شاهزاده نشین های هند، ثروت بسیاری برای دربار پرتغال به ارمغان آورد. دیگر دریانوردان پرتغالی نیز با سفر به سواحل افریقا و امریکا، طلای فراوانی با خود به همراه آوردند؛ و پاپ و اسپانیا درپی کشف برزیل از سوی کاشفان، حاکمیت پرتغال را بر این سرزمین به رسمیت شناختند. مسلمانان و یهودیان با برپایی همایشی در لیسبون تلاش کردند از تعمید اجباری و گرویدن به مسیحیت خودداری کنند، اما توفیق نیافتند و بسیاری از آنان پرتغال را ترک کردند. مانوئل به فرهنگ و هنر علاقه مند بود و با ثروتی که از راه تجارت با هند به دست آورده بود، کاخ های باشکوهی در لیسبون و شهرهای دیگر احداث کرد. در برقراری نظم و قانون در کشور تلاش کرد و عاملان کشتار یهودیان در ۱۵۰۶ را به شدت مجازات کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس